Sükuta İsyan Şiiri - İsmail Uysal

Yorgun düşlerimin kıyılarında
Bir mezar ustası ne işe yarar
Seni mi getirir beni mi alır
Kıyıma kabusla çöken dalgalar
Alsa alsa en çok tenimi alır
Zira ruhum tutsak kuyularında

Bir gece ansızın, evet bir gece
Bir düşe saklayıp hayallerini
Siyahtan maviyi doğuran hazla
Gözyüzümde gezdirsen ellerini
Davulla, zurnayla, halayla, sazla
Bir düşle uyansam, uzun ipince

Hatırla, gözlerin nasıl bakardı
Kuşların kalbine konduğu vakit
Göğsüme yürüyen nehir nerede?
Nerede huşuyla verdiğin akit?
Terk edip gittiğin şehir nerede?
Hatırla, her sözün nasıl yakardı

Çiğ kalmış duygular içinde aklım
Delirmemek için sabır çekiyor
Kalbim sıkışıyor basitliklere
Elalem uzaya tohum ekiyor
Bizim bahçelerde maydanoz, tere
Deli düşünceler göçünde aklım

Soru sorma bana, cahilim işte
Unuttum köhnemiş düşünceleri
Kusursuz görünen çirkin suratlar
Katrana güzellik katar mı deri
Suni gülücükler, yalancı tatlar
Anla, ben oralı değilim işte

Susma ne olursun, konuş benimle!
Konuş ki eylülün anlamı olsun
Konuş ki konuşsun Habeşli çocuk
Filistinlilerin bayramı olsun
Halep'i, Yemen'i sarsın mutluluk
Susma ki kan dursun, konuş benimle!