Sükuta Bürünmüş Sözlerime Sor Beni

Gecenin sabahı olmamışsa izaha gerek yoktur
Sözler hançer gibiyse harekete gerek yoktur
Can candan vaz geçtiyse ölüme gerek yoktur
Sükuta bürünmüş sözlerime sor beni

Lafı'güzaf ile doymuşsa karın yemeğe gerek yoktur
Hüznü'hali görmeyene gözyaşına gerek yoktur
Yaşarken "öldüm" diyene mezara gerek yoktur
Sükuta bürünmüş gözlerime sor beni...

Nokta koyulmuş cümleye virgüle gerek yoktur
Canbağı yarayı sardı ise kan bağına gerek yoktur
Dermanın yolunu bilene tarife gerek yoktur
Sükuta bürünmüş gönlüme sor beni ...

Ben yazarım sen okursun
Okumayana "oku" demeye gerek yoktur ...
Ben söylerim sen dinlersin
Duymayana "duy" demeye gerek yoktur ...
Ben anlattım sen anlamadın
Anlamayana "anla" demeye gerek yoktur ...
Sükuta boyun eğmeyen kalemime sor beni ...