Sen, ayazın ortasında ısıtırsın ellerimi yeni doğan bir güneş gibi adeta
Umutlarım seni sayıklarken, önce kalbi yak sonra dumanlı kapaktan on adet al
Kurduğum hayallerin yolundaki engel sen, senin sağındaki yeşermiş yapraklar bugün yeterince soldu
Unuttuklarının yeri sağ değilmiş anladım ve, bir dumanla umutlarımın yeri sen kokulu soldu
Tükenirken nefesim ciğerlerimin sonbaharında, inan bu gece bu paket sondu
Umurumda değil kararsın dünya duygularımı hapsederken dumana bitsin rüya
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta