Sen, ayazın ortasında ısıtırsın ellerimi yeni doğan bir güneş gibi adeta
Umutlarım seni sayıklarken, önce kalbi yak sonra dumanlı kapaktan on adet al
Kurduğum hayallerin yolundaki engel sen, senin sağındaki yeşermiş yapraklar bugün yeterince soldu
Unuttuklarının yeri sağ değilmiş anladım ve, bir dumanla umutlarımın yeri sen kokulu soldu
Tükenirken nefesim ciğerlerimin sonbaharında, inan bu gece bu paket sondu
Umurumda değil kararsın dünya duygularımı hapsederken dumana bitsin rüya
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta