Şükür Mektebi... Şiiri - Hasan Belek 2

​On beş gün saydım da, aylar gibiydi,
Bir ağır badire atlattı başım.
Bu beden sanki bir yaylar gibiydi,
Zehir oldu ekmek, tat vermez aşım.

​Gezindi vücutta bir sinsi sancı,
Bazen ev sahibi, bazen de hancı.
Dünya döner durur, her şey yabancı,
Yastığa düşmanım, yorgan gardaşım.

​Şişti el ayaklar, ödem bağladı,
Gönlüm sessiz sessiz Hakk’a ağladı.
Rabbimin rahmeti beni dağladı,
Silindi gözümden o kanlı yaşım.

​Dün gece bir derin uykuya daldım,
Rüya aleminde nefesim aldım.
Sabahın nuruyla hayrete kaldım,
Doğruldu yerinden, dik durur kaşım.

​Ödemler çekildi, indi şişlerim,
Yoluna giriyor bak gidişlerim.
Bir kuru öksürük, iç çekişlerim,
O da geçer elbet, sabır yoldaşım.

​Sonsuz şükür olsun Yüce Mevla’ya,
Sesimi duyurdu Arş-ı Alâ’ya.
El açıp yalvardım ben o deryaya,
Duadır ilacım, duadır taşım.

​Hasan’ım bu günler gelir de geçer,
Kader tarlasında ekenler biçer.
Akçay’da bir sabah, şifayı içer,
Mevla’ya emanet canım naaşım...

​Hasan Belek
15 Aralık 2025 - Akçay