Şükür Heç Bi Şikaatımız Yoğudu Emme..

Hüseyin Demircan
3314

ŞİİR


21

TAKİPÇİ

Şükür Heç Bi Şikaatımız Yoğudu Emme..

lüküstür katımız banyosu gömme
fakır üstten attı çullar efendim
heç bi şikaatımız yoğudu emme
mutluluktan bıktı kullar efendim

halt yemiş yanımda kibritin çöpler
olmuşum diyetsiz iğneler ipler
ağırlık yapmıyor dolarak cepler
geçmeyen parası pullar efendim

hüzünle gözümden dökmezdim yaşı
kocasının beni üzmese naaşı
evlenmez keserler diyerek maaşı
şiradeden çıktı dullar efendim

belenip közlere kavrulmuş kağıt
yanıltmasın sizi yakılmaz ağıt
kurak gün bizlere bir sebil dağıt
beleşse bardağı fullar efendim

borum patlamışta bakmıyor aski
üst kattaki komşum içiyor fiski
geçmişte kalan bir töreydi eski
küskünle arayı bullar efendim

otopark mafyası almıyor haraç
hacize giderek satıldı araç
ne ister edevat aletle gereç
ne yolu hatalı sollar efendim

kalmamış salınmaz sığır anıza
bunu hep sayarım ağlığınıza
her daim açarım sağlığınıza
dua için elle kollar efendim

imamın sermaye soluğa düştü
pay uyuzu tüyü yoluğa düştü
tutmadı kendini oluğa düştü
dar geldi şişince bollar efendim

işmidir ardınız sıra ibrikler
borcumdur teşekkür ile tebrikler
sağolsun taş komaz oldu böbrekler
bakımsız harabe yollar efendim

içi kızgın halda eğri düzgünü
almadık araya dertli üzgünü
kuluçkaya yatmış bekleriz günü
yumurtayla dolu follar efendim

kimse demez göğse kitap bastıra
gerek yok doktora yahut mastıra
almaktan kurtardı yokluk ustura
traşsız bağrımda kıllar efendim

parmak arasından alınca nahım
nice patron battı tutmuşki ahım
her zaman diyorum ey padişahım
yaşayın çok uzun yıllar efendim

adet edindikte bunu her sene
kimsede demiyor para versene
kurbana doymuşuz tuzla tersane
arzuhal sorarsan hallar efendim

ayırın korkağı cesur merdinden
köylüyü ihtar et hem en sertinden
kurtardı dişleri çürük derdinden
kovanda komayıp ballar efendim

tahakkuk vergimiz az daha arta
kısmetse çıkarız muhakkak marta
izzetli sultanım her vakit sırta
örtünsün ipekli şallar efendim

çoğunun patlatmak gerek ensesi
bilmezler kadriniz nankör kimsesi
övmeye şahsınız vermezler sesi
suskundur dilleri lallar efendim

hissettim kendimi adeta hatip
bacağı bacağın üstüne atıp
fincanı ters kodum kaşları çatıp
iç açar baktığın fallar efendim

işporta açtığı babamın tabla
üleştik kardeşim anneyle abla
mühimmi uzanmış yatarken kıble
diplerinde selvi dallar efendim

bakarsın sevaptan bizede değer
atla gider idik bulursak eğer
kavga yok döğüş yok züğürtmüş meğer
yoktu bölüşmeye mallar efendim

bilmem içteki ses altıncı hismi
cesurum isterken herhangi cismi
özgüven sağladı zatınız kısmi
basmıyor yüzümü allar efendim

uğruna kim acep gözyaşı dökmez
helal olsun vatan bu akan pekmez
asacak cellatı zahmeti çekmez
tabureye tekme sallar efendim

zenginin evine salmış ayağı
açlık ne bilmiyor toktur bayağı
burun kıvırmakta yok diye yağı
yemiyor köpeği yallar efendim

ferman kıldınızda çok çocuk yapın
kazması olmasın hakmıdır sapın
tahsile borcumuz bir kalıp sabun
gelmese kim kapı çallar efendim

çamur atar ister çıkmasın izi
kim ne derse desin kesmeyin hızı
mevla baştan eksik etmesin sizi
mümkünse az daha kallar efendim

mesutsan derdin ne deyü heç bakma
mahiyet yapardı elini sokma
dağıtsan yeterdi ardımdan lokma
diker isek şayet nallaaar efendim.. her daim fakır kullar kollaaar efendim..:0((

Hüseyin Demircan
Kayıt Tarihi : 4.10.2008 14:44:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Hüseyin Demircan