Şükür Şiiri - Gökhan Oflazoğlu

Kendi meşrebince
dua eder insanlar.
Tanrıdan gelsin
diye esenlikler.
Şükür nimeti arttırır,
kamaşır bilinmeyen
derinlikler. Gün gelir,
çağrılırsın, varlığın
canlıların ortak kimliğinde
yiter. Ne yapsan bütün
zerreler döner.
İliklerinde duyduğun
rüzgar, kara dağ
yamaçlarını biler.
Takdir uzaklarda
belirlenir. İnsan
aydınlık ufuklarda
söner. Ölüler ordusu
kafilelerle geçer.
Memnun, müsterih,
bir bilinemeze şükreder.

03/11/2004