Ey benim gülüşüne kandığım,
Pervane olup,ateşinde yandığım…
Her sözcüğü binlerce masal edip,
Yine nefesine adadığım…
Sükûnet-i haremimsin.
Girdabımdaki zehrim,
İmbatımdaki zahirimsin.
Bunca alaca içinde
Zifirideki ekhebimsin…
İmtihanıma şükür sebebimsin.
Ey benim vuslat-ı baharım!
Söyle! Sana daha ne kadar lal olayım?
Kayıt Tarihi : 27.5.2020 20:46:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mine Özdemir](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/05/27/sukunet-i-harem.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!