Şükrü Topallar Şiirleri - Şair Şükrü Top ...

İstanbul; bir zamanlar,
Yedi tepeli şehir.
Yok şimdi o tepeler,
Doldu hep gökdelenler.

Göğü delmek,ne demek.

Gençlik en büyük servet, bilemedim kıymeti
Oldum bir mirasyedi, çar çur ettim serveti
Heyecan ve duygular aklımın önündeydi
Olmadı akıl veren, yoktu akıl süzgeci

Dostluk, arkadaş, çevre seçimler hatalıydı

Bu hayatta ne varsa
Kaybettim her şeyimi
Gençlikle, servetimi
Ve dost bildiklerimi

Başrol benim şüphesiz

Girildi seçim sath-ı mahalline,
Durdu her iş odaklandık seçime
Partiler iddialı, yok ikinci
Her parti ankette çıktı birinci

Vatandaş yorgun: iş, ekmek derdinde

Dertlerime dert orta€ım,
Sevincime katılanım,
Candan önce gelen canım,
Varsa dostum, odur benim.

Acı,tatlı anılarım,

Ben yanlış anlamışım
Mesajın çok açıkmış
Ah nasıl aldanmışım
Gidişin bir kaçışmış

Söz vermiştin giderken

Geçer zaman, geçecek
Günler, gün gün bitecek
Hep böyle mi sürecek
Ömrümüz de bitecek

Gülmeli, eğlenmeli

Arada uzun yıllar, uzak mesafeler var.
Unuttun mu beni? Ben hiç unutamadım yar.
Burası aşkımızın başlayıp, bittiği yer,
Ben burdayım, terk edip, gittiğin yer hangi yer?

Bunca yıl geçti senden gelmedi, yok bir haber,

İlk gözlerin gelir güzelliğinde,
Gözlerin yeşilin en güzelinde.
Yeşil,yeşil olur o gözlerin de,
Gözlerin ve cennet yeşil rengin de.

Şarkılar ne güzel; yeşil güzelle,

Yoktu,ol! Dedin oldu; tüm semavatu zemin.
Bir ateş parçasından,dünyaları var eyledin.
Önce Adem,Havva'yı kemikten halk eyledin.
Verdin tüm nimetleri,bu elma yasak dedin.

Bir erkekle,bir dişi; dünyada iki kişi.