Yazarken ellerim tutmaz oldu kalem,
Bu alemde sanki ben varım, bir de sen,
Herşey yok olmuş, tükenmişimdir artık,
Görmüyorsam kimseyi suçlumuyum ben.
Kör etmiş gözlerimi bu kara sevda
İnanmıyorum artık kendime
Çareler bulayım derken derdime
Kendi ellerimle kendi kalbime
Sapladım hançeri en derinine!
Bütün şiirlerimle hayat bulduğun,
Eşsiz anları hep an, unutma hemi.
Tek mısramla deli divane olduğun,
Yaşanan duyguları unutma hemi.
Sevdamızın ezelinden - evelinden
Her an çabadasınız, verilmiyor hakkınız
Gönüllere fezeyan, selsin hep öğretmenim.
Yılda yalnızca bir gün biliniyor zatınız
Her an çabadasınız, verilmiyor hakkınız,
Öğretilen her harfe, köle olmamız gerek.
Yılda yalnızca bir kez, hatırlanır zatınız,
Üç yüz altmış beş günü, size adamak gerek.
Kötü yollar belleyip, sevimsizce huylara,
Dünya ile ahireti,
Cehennem ile Cenneti,
Sonsuz nurla Muhammed'i
Yaradana hamd-ü sena...
Uzay, feza kâinatı,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!