Şükre Sebepsin Şiiri - Alican Ecer

Aşk-ı muhabbette sürçü lisan edersen gönlüm titrer
Munzur’dan Muş’a bir yel alır tutmaz elim, dizim titrer

Durma eşikte el gibi, salınmazsan gönlümde
Açmaz yediverenler, nar çiçekleri titrer

Uzanırsan belli belirsiz incinen yerlerime
Erivan’dan bir şarkı gelir, sazım titrer

Avuç içi terin değerse yüzüme
Kadife diker ellerim, tenim titrer

Şükre sebepsin, ses vermezsen duama
Erenler sırt döner, Hak incinir, Muhammed titrer

Bin arşın küfemle varıp yüz süremezsem terine
Nasırlarım utanır elimden, gerdanımda muskam titrer

Kim bilir Kürdi bir ezgi olur dolanırım diline
Haykırma yüreğimin bam teli titrer

Hozan Serhad naifliğinde işit işiteceksen
Dokunma sazım kırılır, sözüm titrer

El muhabbetine göz dikersen, aman!
Amed-Lice yolunda çocuklar ölür,akasyalar titrer

Henüz yazılmayansın sen, henüz gidilmeyen
Yüzün suyun hürmetine döner dünyam, inancım titrer