Şükran Çamoğlu Şiirleri - Şair Şükran Ça ...

Kırkına merdiven dayadı yaşım
Dertten kurtulmuyor zavallı başım
Tencerede donmuş soğumuş aşım
Ne olur bir yol gösterin erenler

Bak yıllardır kapım kapalı kaldı

Dünyanın çarkını çevirdim boşa
Az yaşa çok yaşa gelecek başa
Naaşım konduğunda buz gibi taşa
Dökmeyin gözyaşı gerek yok yasa

Sende evlat olacaksın bir gün ihtiyar

Özledim hasretinle yanıyor içim
Odan buram buram hasret kokuyor
Sensiz buralarda yok oldum hiçim
Dön artık gözlerim seni arıyor

Feryadıma ağlıyor gören dostlarım

Bugün yine ümitlendim
Boşa gitti emeklerim
Kabul olmaz dileklerim
Şaşkına çevirdi felek

Boşuna döktüm gözyaşı

Neyleyim dünyayı sen olmadıkça
Ne ağlayabildim ne gülebildim
Kendimi derinden sorgulayınca
Kalbim kırık yine sana hak verdim

Yapraklar gazele dönüştüğünde

Gözlerimin içine bak
Yine yalan söylüyorsun
Terk ederim diye seni
Gerçekleri gizliyorsun

Elden ayaktan düşmeden

Biliyorum yaşıyorsun
Neden benden kaçıyorsun
Kalbim hiç affetmez seni
Hayatımla oynuyorsun

Korkuyorum gündüz gece

Gel ikimiz beraber bir bilmece çözelim
Adını aşk koyalım günlerce sevişelim
Bir yudumluk hayattan başka bir beklentim yok
Çimenliğe uzanıp yeşili seyredelim

Bahar geldi canlandı başladı kuş sesleri

Ağlarmısın gülermisin halime
Yıllar geçti düşemedim dengime
Sevdiğimi vermişler bir zalime
Sana kavuşacak yol bulamadım

Neden kırk yılımı çaldınız benden

Bana kader gülmüyor ki
Ayrılığa çıktı yollar
Izdırabım dinmiyor ki
Özlem dolu bütün yıllar

Koca ömrü bir gün gibi