Her şair sevgiden aşktan bahseder
İlkbahar özlemdir sonbahar keder
Sevilen de seven de bir gün terk eder
Neylesinler doğmayacak güneşi
Saatler ilerlemez diller suskundur
Hani gelecektin bu hafta sonu
Neden ümit verdin büktün boynumu
Getirdin aşkımızın hazin sonunu
El yüzüne bakamadım arımdan
Parmağımda duruyor o tek taş yüzük
Diz çöküp yalvarmamı asla isteme benden
Ağlamasın gözlerin sakın özür dilerken
Aramızdaki buzlar nasıl çözülür bilmem
Sende aşırı inat bende bu gurur varken
Ellerimi uzattım diz çökerek önünde
Ah çeker ağlarım anam diyerek
Başucunda diz çöküp üzülerek
Hasta yatağında yorgun yatıyor
Akşam sabah bırakıp da gidecek
Anam bu acıyı tattırma bana
Yasladım başımı mezar taşına
Başucunda oturmuş ağlarım ana
Akıbetim etti beni perişan
Her zaman duana muhtacım ana
Yalvarıp yakarsam affeder misin
Şehitlerin kanından aldın o al rengini
Ay ve yıldız süsledi kurtuluş zaferini
İlelebet bu vatan senin gölgende
Kahpe düşman yabana atmasın sözlerimi
29 Mayıs 1936 senin doğum tarihin
Mor beyaz laleler açmış kırlarda
Çimlere uzanıp dinlenesim var
Badem çiçekleri açmış dallarda
Ayrıyım sevdiğimden ağlayasım var
Hiç yasım diner mi sen dönmedikçe
Sarılıp boynuna okşayasım var
Nöbet sırası geldi demiştim
Vatanımı beklemeye gitmiştim
Sayılı gün çabuk geçer bilmiştim
İlk mektubu postaya ben vermiştim
Önce vatan bayrak gelir sevgilim
Silemedim seni kalpten
Sevmiştim bil ki derinden
Söz etme geri dönmekten
Aşka değer veremedin
Taştan taşa vur başını
Bugün de dertli gördüm seni uzaktan
Yine boynu bükük ağlıyormuydun
Ayırdılar öleceğim ben kahrımdan
Seni unuturum sanıyormuydun
Bak dillerde destan oldu aşkımız
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!