Şükran Şiiri - Tülays Tülays

Zamanın gölgesinde sayıklarım ismini
Bir lisanla vururum küllerinden hicranı
Yönüne meyyal kalbim, sarar aşkın fehmini
Merhamete müdavim yaşla aklar küfranı.

Değmeseydi gözlerin düşümün izlerine
Gönlü âmâ bakardım mavinin gizlerine
Özlem nüvelerince, duamın sözlerine
Eklemeyi bilmezdim, imtihana şükranı.

Hissiz bir serüvendi yaşamak öncesinde
Sonra temaşa resim gönlümün güncesinde.
Akan hüzün sarısı renginin incesinde
Fırçama doldurmazdım şaheser bir hüsranı

Belki hiç açmayacak sevgim avuçlarında
Belki maruf süksesi nihai uçlarında
Yine de tutukluysa rüzgârlar saçlarında
Buklesinde bir kabrin, tesellidir ümranı..