Kalabalığın içindeki Yalnızlık..Klişeleşmiş darmadağın yaralı edebi armağan…
Sessizliği tokatladığım zamanlardı…İçindeki sessizliğine gömüldüğüm uluslar arası yaralanmak daha bir zormuş..Ve bu sessizliğe küfür edermişcesine etrafımdakiler yaşamaya çalışırken sen..derinliğimde kavgalı yüsüz soğuk siyah çirkin karanlık paylaşımlar..,İnci tanesi gibi kabuğunda yalnız ve görkemli…Kalabalıktaki yalnızlık…İlk defa değil son defa da olmayacak..Algıyışlarımdaki tümörler tedavisiz paslı sessiz ve kanamalı gün be gün ölmeli sancısından kendini yok etmeli buralarda…özlemek öğrendim..özgürlük öğrenecektim, ama başka zaman dilimlerine armağan kaldı..Özgürlük sessiz özgürlük bir inci tanesi gibi yalnız ama görkemli..Özgürlük yanımda kal..Bakire bir yaşanmamışlığın koynundaydın..Koparldın tazeliğinden koparıldın! küçük bir kız boşluk ve arayışlarındaydın..şimdi türlü sevişmeler helal sana..Uykular uykular beni al…Beni uyuttt beni uyuttt beniiiiiii uuuuyyyyyu…..
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
uyudun sonunda.....)))
güzel dizeler
tebrikler
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta