Kadınlar!
Kadınlar!
Ahh o feodalizmin tanrılarına tapan kadınlar....
Köleliğe yazgı deyip eğilen,
Gülüşüne ayıp, sevişine günah denen kadınlar...
Ahh ah uyanmamakta ısrarcı kadınlar..
Belki güneşin avucunda ısınırız.
Hele biz çıkalım da yola, varoşlarda ki dostlara bakalım...
Yorulunca sıcak bir yüreğin demli çayında soluklanalım.
Sonrası ufuktan yayılan gün olsun bilincimize..
Omuzun omuzumda, yüreğin yüreğimde
Sorun değil; aşarız dağların sıcağını, soğuğunu.
Kırmızı sardunyalar salınan pencere kenarlarından, ayak izlerine takılıyor yüreğim...
Dilime doladığım itaatkâr sevişmeler tiyatrosunda,
En sevdiğim konçerto ağır ağır salınıyor...
Tanrılar ve tanrıçalar meydanları dolanırken;
Ahkâm kesen sevdasızlar sokağında, yüreğini nadasa bırakmış virane yüzler hırçınca dalaşıyor!
..
Korkuyorum...
Ya türkülerin mısralarına kimse sebep olmazsa?
Ya kimse değmezse hikayelere....
Boynu bükük kalırsa yüreğimizin başı...
Süheyla Güney Avcı
Yıldızlar dizilmiş
Bulutlar bembeyaz.
Gece lacivert, lacivert olmasına da
Yine de ağlamaklı bir hava sarmalıyor yüreğimi
Dokunaklı bir ezgi dolanıyor dilimde.
Ve bir çayın kokusuna değiyor şiirlerin dili.
Dilde mühürlü sevdan;
Gülüşünle, kızıl yanar gündoğumu.
Dağlar dile gelir,
Rüzgar halaya vurmuş gönlünü.
Yangınlar yangını yüreğim
Dolanır yol boyu, yollar boyu....
Mutluluk nedir usta?
Göğe bakmak mı mavi mavi...
Ciğerlerini patlatırcasına solumak mı baharı..
Bunca zulmün arasında nedir bu kahrolası mutluluk..
Süheyla Güney Avcı
21 nisan 2018
Sonuçta yıldızlardan ne farkımız var.
Öyle kalabalık ve öyle uzak, kimse kimsenin omuzundan tutmuyor neticede.
Süheyla Güney Avcı
Başına buyruk dolaşıyorum bu şehrin sokaklarını
Adının kazındığı kaldırımları tekmeleyerek
Kulak tıkayarak sessizliğinin sesine
Yetim fırtınalar yığıyorum kıyı köşe kenar ne varsa
Sevdan yüreğimde damıtılmış zehir gibi mekân kuruyor
Tanıkları yitik karanlıklara gömülüyor suistimal edilmiş düşlerim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!