Süfyan Deccale Bağlı Şiiri - Zeki Günay

Süfyan deyip geçme, o namazını kılar,
Kuran okuyarak, insan gözünü boyar.
İslam korur gözükür, lakin oyun oynar,
İmansız süfyana, Süfyan deccale bağlı.

Deccale gider, gaflet cübbesini giyer,
Haram olan malı, bana helaldir der yer.
Benim herşeyim var, çok büyük güçlüyüm der,
İmansız süfyana, Süfyan deccale bağlı.

Hacı ve hocanın, kıblesini çevirir,
Evinde kimse yokken, Kuran-ı devirir.
Müslüman gözüne, büyük lider görünür,
İmansız süfyana, Süfyan deccale bağlı.

Korktuğu var elbet, çevresi ondan çoktur,
Onun dini para pul, onda iman yoktur.
Dili çok söz yapar, lakin zehirli oktur,
İmansız süfyana, Süfyan deccale bağlı.

Doğru söyleyeni, hastaneye attırır,
Ya da kör zindanlar, içinde yatıştırır.
Karşı çıkan olur, acısını sızlatır,
İmansız süfyana, Süfyan deccale bağlı.

Vatikanda papaya uzanır hep eli,
Amerika Rusya çok sever israili.
Doğru söyleyene, kimse demesin deli,
İmansız süfyana, Süfyan deccale bağlı.

Dinî doğru söyleyen, zindana atılır,
Münafık müşrikler, güle güle katılır.
Fasık ağıt yakar, islam böyle satılır,
İmansız süfyana, Süfyan deccale bağlı.

Süfyan susturur, korkaklar hiç konuşamaz,
Korkağın imanı, Allahla buluşamaz.
Süfyana dost olan, Cennete kavuşamaz,
İmansız süfyana, Süfyan deccale bağlı.

Şeytan Her tarafta, Şeri yayan her yerde,
Gözü kör insana, ne lazım gerek perde.
Savaş gelir yıkar, insanlar düşer derde,
İmansız süfyana, Süfyan deccale bağlı.

Kul Zeki, hadisden böyle şiir çıkarır,
Süfyan bu? Şeytanı bir salar bir bırakır.
Kendini Allah için koşan, cengaver sanır,
İmansız süfyana, Süfyan deccale bağlı.

ŞAİR YAZAR= ZEKİ GÜNAY