Sufiler Şiiri - Sinan Karakaş

Sufiler
İtaatim var emire,
İster taş ister demire,
Yanmak aşkın ilacıdır,
İsterse dönsün kömüre.

Yunusu düşte görmüşüm,
Mevlana da iz sürmüşüm,
Aşık oldum Sevgiliye,
Bedenimi dürümüşüm.

Bektaşı Veli hacıdır,
O yolda uyarıcıdır,
Elin belin ve diline,
İyi bilki duacıdır.

Abdulkadir-i Geylani,
Olmuşum onun hayranı,
Sufilerin degahında,
Odur sufiler sultanı.

Nakşetti Hakkı bendine,
Sadık oldu her an dine,
Seyrü sülüğü bilenler,
Şah eyledi hep kendine.