“Aşk dediğin haram olan şiirlerle” kesişti yolum. İçimizde bunca yıldır birikmiş dertleri, içimizden birisinin bu kadar inceden dile getirdiğini gördükçe sevinçle buluştum her dizesiyle. Her gün farklı yerlerden okumayı düşündüm “haramtaşkir” izleri. Bir gün “bahçe” üzerinden bir gün “aşk”, bir gün “ev” üzerinden bir gün “anne”. Ama önce.... Ama önce ateş üzerinden, su üzerinden okudum her birisini. Madem “suların mezarı yoktu ” döndüm okudum, durdum okudum. Dokundum ateş altından, su üstünden.
Yaptığımız ilk seçim nedeniyle ateşten ve haramsudan yanaydık” ama “yine de bir cevap vardı sorulacak”. Sorularda sönmüş cevapları yaka yaka, cevaplarda suyu yeniden ısıtan sorulara aka aka dolandım dışından, içinden.
Anadolu kültüründe bilirsiniz ateşe su dökmek günahtır. Ateşe su dökmeme inceliğinde akarken Sivas’ta hâlâ içimizde yanan ateşe neden bir türlü su dökülemediğini, suyun neden hâlâ geciktiğini, geciktirildiğini sorgulayan şiirlerde durdum düşündüm.
“Eskiden sular seller eskiden, hayata su şakası yaptığımız eskiden, ateşten ve külden zarar etmeden çok öncesinde” ateşe durup yüzümü burdum.
Tamamını Oku
