Somali’den olur musun deseler
Bir dilim ekmeği çok görseler
Suçsuz çocuklar açlıktan ölürken
İnsanlar biraz empati etseler
Hayalini kursan ekmek ve suyun
Etrafına baksan toprak ve zulüm
Kaldırsan ellerini yok ki yardım kolun
Büyük bir azaba kapılır mı ki ruhun
Sekiz bin çocuğa uzat artık kolunu
Zulüm içinde beklediler yardım yolunu
Paylaşır mısın artık bir bardak suyunu
Bozmuş seni bu kahpe dünyanın oyunu
Yardım etmezsen sekiz bin çocuk ölecek
Gelecek nesil seni suçlu bilecek
Çorbasıdır onların çimen ve böcek
Bu ruhsuzluğun bedelini kim ödeyecek?
Kayıt Tarihi : 25.1.2009 12:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)