Suçluyduk Sevdik Şiiri - Dinmez Er

Kalemlere uzanan ellerimi gören
Pürtelaş koşarak geldi sözcükler,
Terk edip gittiğin bu kent bu yürek
Yok artık denen neler gördü neler yaşadı.
Gök delindi gözyaşları sağanak olup aktı,
Sitemler, dil yarası ne sözler söylendi,
Dumanları tütüyor hala,
Yürekte ki yangınlar sönmedi.

Gecelerin dolunayı, gündüzlerin güneşini,
Tanrının cennetlerini çaldı,
Kim bilir başka ne günahlar işledi şair.
Öpüşmediği geceler dudakları üşüyordu,
Hakaretleri en büyüğü idi bu gecelere,
Suçluyduk sevdik hem de öyle sevdik ki,
Yağmurdan doludan kaçarken,
Aşka tutulduk iyi mi? Yazık,
Güç olsaydı da geç kalmamış olsaydık keşke
Bir güzele gönül verdik,
Hüsranla Yandı Gönül,
Hay sevmez olaydık!
Varsa aklı şuurun güzel sevmeyeceksin.

Güneş girer som altından saraylara,
Akşamın alacası çöker kentin üzerine,
Kaçak yıldızlar düşer şairin kucağına,
Ağzına geleni söyler, öfkelenir kendine,
O kadar inanmıştı ki gideceği gelmemişti aklına,
Akıl bir çıkmaz sokakta mühürlü kalmış,
Ağladığı sanılmasın şairin gözüne ayrılık kaçmış,
Gönül kırıklarını toplayacak şimdi biraz müsaade.

Dinmez ER Şiirleri / Çeşme / / 2017. 08. 04 /