Hep bir yol ayrımında açtım gözlerimi.
Uçuruma yakın durmayı sevdim belki de.
Kendimden çıkmıştım bu yolculuğa,
Oysa cesaretim yok şimdi kendime dönmeye.
Sanılandan daha kısa sürecek,
Bedeli ödenmemiş bir hayat benimki.
Kaybedilmiş savaşlarımın seyir defteri aslında;
Bu durmadan sözcükleri öldürdüğüm şiirlerim.
Her sabah giyindiğim bu maske ben değilim.
Ruhumun çıplak yerleri talan edildi çünkü.
'Sen farklısın'!
Hep böyle girdiler gizli bahçeme.
Bütün farklarımı,farkındalıklarımı,
Şu dört duvar hayata benzettiler...
Bir avuç aşk dilendim faillerimden,
Bilmeceler koydular önüme bilemediğim.
Kimin elinden tutsam;
Arkasından yarım kalmış bir intikam döküldü.
Ben hayattan kaçıyordum,hemde koşar adım.
Şimdi öyle hayata bulandım ki,
Üçüncü sayfa haberleri gibiyim.
'Bir uçurum kenarında,
Paramparça bir kalp bulundu.
Yapılan otopside,
Kalbin üzerinde hayatın parmak izlerine rastlandı.
Bunun bir alacak hesaplaşması olduğu sanılıyor.
Masum bir kalbi yaralamaktan,
Suçlu bir hayat aranıyor.
Görenlerin;
Kalbine sahip çıkması öneriliyor.'
04,12,2006
Nilgün YıldırımKayıt Tarihi : 5.12.2006 12:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ben hayatla olan kavgamda yenik düştüm.Artık esareti kabul ediyorum.Bu şiir kendi hayatıma yazıldı.Beklediğim hiçbirşeyi bana vermeyen hayatıma...Bundan böyle benim için hazırladığı herşeye boyun eğiyorum.ya onun bendeki yaşam hakkını elinden alacağım,ya da beni talan etmesine izin vereceğim...Mutsuzum,tarifsiz kederler içindeyim.Hep söylediğim gibi; şiir benim kendime açılan tek pencerem.Ve hayatın bu pencereyi kapatmasına izin vermeyeceğim....
Turhan Toy
Sanat manat aramadım şiirde, sadece; öykü yazmayı deneyin derim.
TÜM YORUMLAR (3)