Kimi gün bir ezgiye takılıp kalıyorum
Okyanuslar altında vurgun yemişim gibi
Her sözünde bir başka yaralar alıyorum
Görülmeyen bir elden, kurşun yemişim gibi.
Beynimde bir uğultu, yıldırımlar düşüyor
Yüreğim lav dolusu, bedenimse üşüyor
Tatmadığım sevgiler özleme dönüşüyor,
Ayrılığı yaratan bir tek benmişim gibi.
Küsüyorum şansıma, bitmeyen bir hiddetle
Çatıyorum ansızın ölesiye şiddetle
Yalanlarla suçlandım, sevgiyle muhabbetle
Yaşamak bize uymaz, boş ver demişim gibi.
Bir hicaz dinliyordum tüm küllenmiş izleri
Ateşledi kışkırttı, ruhumdaki gizleri,
İsyan ettim kendime, duydukça o sözleri
Yıkılası dünyaya suçlu gelmişim gibi
suçlu gelmişim gibi.....
Kayıt Tarihi : 30.9.2007 12:33:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!