Düşündüm,
Depremlerde
Ölenleri, yütenleri,
Kim bu hale getirdi,
Doğal afetlerde bizleri.
Bu soruma cevap ararken,
Bir ses geldi, ansızın içimden.
Dedi: ‘Suçlu mu arıyorsun? Sen! ’
Evet suçlu arıyorum deyince,
Pat diye lafı gediğine koydu kendince,
Dedi: Memlekette bunca deprem oldu,
Allah aşkına..! ne yaptınız, bir söyle.
O an ne diyeceğimi bilemedim,
Kelimeler boğazıma bir bir tıkandı,
Ezildim, büzüldüm başımı öne eğdim,
Başladım, derin derin düşünmeye…
Doğru, bunca deprem oldu memlekette,
Sade vatandaş olarak ben ne işe yaradım diye.
Verebilecek cevap bulamadım, hala düşünüyorum,
Cevabını bilen dostlar varsa, gelecek afetler adına,
Tarafıma ulaştırmalarını, hassaten rica ediyorum.
Herkesin herkesten öğreneceği çok şey var biliyorum.
Güzel ülkemin, güzel insanları, hepinizi seviyorum.
(29.10.2009)
Kayıt Tarihi : 8.7.2010 15:50:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
karanlığa küfretmek yerine, mum yakabilmek...
Deperemler ve sair semavi ve arzi afatlar, ya bazı büyük günahlardaki ısrarımız üzerine, bir ikaz-ı ilahidir, veyahut; istikbalde verilecek büyük ahiret mükafatlarında hissemizin ziyade olması için bir vesile-i rahmanidir.
Her halukarda sabreden, şükredip, isyan etmeyenler için büyük manevi karlar vardır. Yeter ki, musibetin kimden ve hangi hikmete binaen geldiğini idrak edip ibret alalım.
Depremden sonra yapılacak şey; açılan yaraların kapanmasına çalışmak ve elimizden gelen yardımları vatandaşlardan esirgememektir.
Hayırlı çalışmalar.
TÜM YORUMLAR (2)