Dünya servetine edilirmi güven,
Gidipte geri varmıdır gelen,
En son giyeceğin bir kefen,
Dünyayı bırakır gideriz bir gün..
Yakasız gömleği her doğan giyecek,
Kurtarmıştık düşmanlardan bu devleti,
Zaferlerle sevgi kazanmıştı milleti,
Kaldırmıştı üzerlerinden artık zilleti,
Mehmet Akif Ersoy’la gelmişti bir sevgi,
Karanlık bir asırda geldi dünyaya,
Hak, adalet unutulmuş dalınmıştı sefaya,
Meşakkatler çekerek katlandı her cefaya,
Yüceltti insanlığı HZ.MUHAMMED.
İzdivaya çekilirdi Hira dağında,
Gün gelir, unuturum dedim belki,
Dinmiyor sevgim, unutmak neki,
Gelecek günler bir umut sanki,
Sevgini kalbimde gizledim meleğim.
Sevdim seni bilmem ne diye,
Yetiştirir her meslekten insanlar,
Ana kucağı kadar sıcaktır bu okullar,
İlk okumaya başladığımız o yıllar,
Bilgi dolu eğitim yuvasıdır okullarımız.
Bir sen varsın, birde ben,hasret tohumları ektim yıllara,
Bekledim gelirsin diye gelmedin daldım umutlara,
Düşünüyorum seni gözlerim dalıyor uzaklara,
Bir sen birde ben kalbimde başkası yok yarınlara,
Gönüllere ışıktan nur saçan,
Ümmetine cennet kapılarını açan,
Cihanın dört bir yanında sultan,
Sensin canım Muhammed.
Ana-baba göz yaşı döker,
Kalbine acı sızı çöker,
Ağlar yüreği içini söker,
Artık yeter deme vakti,
Bitmeli acı, bitmeli bu zulüm.
Coşkun sular gibi çağlayıp akan,
Sevgiyi bütünleştirmiş gönlünde rahman,
Bir çiçek gibi, okşar severdi her an,
Sevgiyle dolup taşmıştı Muhammed.
Bu dünya fanidir burada kalınmaz.
Gelenler kalmadı haberin var mı,
Geçen ömrün geri alınmaz.
Can kuşu uçuyor haberin var mı,
Karanlık odaya varacaksın bir gün,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!