Suç ve Özür Şiiri - Bedri Tahir Adaklı

Nereden ödünç aldın, feryat-figan sesini,
Gırtlağını yırtma da, seni düldül sansınlar,
Şarkı olsa gam yemem, geğirti namesini?
Sus bâri bağırma da, seni bülbül sansınlar.

Sanırım, gidişatı, duymuşsundur ceddinden,
Revan olmuş selviydi, salınışı kendinden,
Görse senin halini, tekrar ölür derdinden,
Vakur bir çiçek ol da, seni sümbül sansınlar.

Frenk meşrep huyunu, moda deyip almışsın,
Sevgiden bîhabersin, sefâhâte dalmışsın,
Kalbine aşk suyu dök, gonca olsun açılsın,
Rayıha sal cıhana, seni bir gül sansınlar.

Değişmek zordur amma, bu halini gizlesen,
Hem de örnek olursun, görenlere belki sen,
Yapmacık olsan bile, güzel şeyler söylesen,
Gizle şu günahını, ehl-i gönül sansınlar.

Nadim ol rücû eyle, belki de kurtulursun,
İhtida edenler çok, cıhanda, duyuyorsun,
Dünyada duramazsın, mademki, gidiyorsun,
Tevbe iç yudum-yudum, seni mağlül sansınlar,
Ölye bir adam ol ki; seni Behlül sansınlar.

İzmit
20.05.2012