Şubatın Yirmi dokuzu gibiyim

Dört yılda bir gelen,
Şubatın Yirmi dokuzu gibiyim,
O gün doğanların şanssızlığı var üzerimde,
Dört yılda bir doğum günü kutlamak gibi seninle olmak,
Hayatım bedbaht oldu sayende,

İnsanların iyikileri vardır,
Bir de keşkeleri,
Sen benim için ne iyikisin, ne de keşke!
Seni tanımayacak kelime bulamıyorum,
O kadar gelişmiş dağarcığım yok henüz,
Bazen düşünüyorum da,
Sanırım seni hiç tanımamış olmayı tercih ederdim,
Selamdan öteye geçmeni istemezdim,
Sen benim en hüzünlü ve en pişmanlık dolu yanımsın,
Seninle geçen zamanı boşa geçmiş sayıyorum,
Geçirilen kötü anıları hatırlamamak için,
Düşünmeyi bıraktım artık,
Çok fazla sorgulamıyorum hiçbirşeyi,
Akışına da bıraktım,
Oluruna da!
Kaygısız yaşamak istiyorum romanlar gibi,
Hayat dolu, neşeli, eğlenceli kısaca mutlu olmak istiyorum,
Çok şey mi istiyorum acaba
Bu iki günlük dünyadan?
Dört yılda bir gelen
Şubatın Yirmi dokuzu gibisin,
Varlığıyla yokluğu belli olmayan
"Artık" bir gün işte..!!