Şubat kısa da kasveti ölümce uzun
Şubatın bir vaktiydi, saplandım ben kışa
O vakit yakın şimdi, o vakit kör, o vakit suskun
Yarısı toprağın üstünde çürüdü bedensiz kalbimin
Yarısı ruhsuz sevişmeler gibi, keyfi bitik, zevki yorgun
İçimde soğudu kaldı, içinde dondum dağ gibi bir buzun...
Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.