bir kadın
jartiyerli siyah çorap almıştı kendine
hem de birkaç çeşit
o giyecek ne ki benim için
bir gece
beyaz teninde siyahla
beni kudurtacak
baktığımda
biraz nostalji
daha çok da seks kokacak
hoşuma gitmedi diyemem
bu düşüncesi
doğruya doğru
hiç yaşamadığımı yaşatacak bana
hamımefendi
sonra
efendime söyleyeyim
benim gel geç akıllım
nerdeyse resmi nikahlı karım olacak
ne ki olmamasına karşın yine de karım
diye sayar severim
akıllı ya da deli
ben evimi özledim
gidiyorum demez mi nikah gününden
beş gün önce
gidiş o gidiş
arada bir döndüyse de
giden gitmiştir
olmadı bizim iş
neyse
olan bana oldu
kırk yaşından sonra
yalnız nasıl yaşanacağını
öğretti de temelli gitti
şimdi kendisi de
o siyah jartiyerli çorapları giyip
oyun oynuyordun
kendi kendiyle
kukalı taş
sek sek
elim sende
neyse
bir şubat geçsin hele
düşünürüz biz de
Kayıt Tarihi : 5.2.2008 04:13:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesini sonra yazacağım...Ömrüm yeterse....5 Şubat 2008,Saat 04.10
iş ciddiye binince gitmiş besbelli:))
TÜM YORUMLAR (1)