Şubat'ın Soğuğu Şiiri - Serap Çelik 2

Yine!!
Aylardan bir Şubat ayıydı,
Ölüm haberinle,
Buz tutmuştu yüreğim
Gidişin ruhumu da !
Söküp almıştı bedenimden..
Gittiğin günden beri
Ben hep aylardan,
Şubat ta kaldım be sevgili!!!

Mevsimler yaza dönmüyor
Kavurucu sıcaklar bile!
Yüreğimi ısıtmıyor.
Seni seven bu yürek,
Sensizliği kabul etmiyor..
Bize mutsuzluğu reva görenler;
Bizim mutluluğumuzu,
Yüreğimizden söküp alanlar;
Şimdi mutlu olsunlar....

Önce başka gözlerde,
Kaybolan bedenin...
Sonra başka gözlere bakarak,
Suretimi ...
Benliğinden ,kalbinden silen
Yüreğine bile....
Oysa ki! Ben razıydım.
Razıydım be sevgili!!

Yaşadığını bilmek,
Mutluluğunla ,mutlu olmak bile,
Yetiyordu bana...
Neden gittin sevdiğim?
Neden gittin ?
Gitmesi gerekenler,
Bizi bizden alanlar dururken
Sen neden gittin ?

İçim içime sığmıyor.
Dışarıya çıktıp dolaşıyorum,
Fırtınalar esiyor...
Tüm şiddetiyle yağmur yağıyor.
Gökyüzünden yere düşmeden,
Her bir damla bile!
Buza dönüşüyor....
Tıpkı!
Yüreğim gibi ;
Buz tutuyor mevsimler bile!
Ahhhh beee sevgiliiii!!!!!
Ahhhhhhh
senin yokluğunu
Mevsimler bile kabul etmiyor
tıpkı benim yüreğim gibi
hep şubatı yaşıyor

6

ne aylar değişiyor

nede mevsimler...
Sen gittiğinden beri
Benim yüreğim hep
şubat ta kaldı beee sevgili
İlk aşkımdın sen
İlk aşkımdın sen be sevgili
Ahhhhhh
Sonuma imza atanım oldun
Beeee sevgiliiii💔
Neden gittin ????
Neden gittin ?????
7

Yokluğunla buz tutan yüreğim

Sensiz Bir zerre bile ısınmıyor..
Sensizliği kabul edemiyorum,
Be sevgili
Olmuyor olmuyor
Offffff olmuyor
Mevsimler yaza dönmüyor
Yüreğim buz tutmuş
Kıştan başka mevsim bilmiyor,
Beee sevgiliiii bilmiyor.
Sensiz Kalan yüreğimmm
Hep Şubat'ı yaşıyor....
Kalk o mezardan sevdiğim
Kalk......
Ölüm sana hiç yakışmıyor