Soluğum Kesiliyor Şiiri - Serap Çelik 2

Kor düşmüş sanki yüreğime,
Alev alev yanıyor yüreğim...
Aldığım nefes,
Soluğumda kesiliyor.
Ciğerlerime oksijen yetmiyor sanki!
Yoksa Ciğerlerim mi parçalanıyor?

Bu yalan dünyada,
Kalan ömrüm son mu buluyor?
Yaptığım yanlışlar ,
Hatalarım, sevaplarım
Hepsi gözlerimin önünden geçiyor..
Mutlu olamadığım dünyada,
Mutsuz ettiklerimden?
Özür diliyorum..

Öyle bir girdabın içine girdim ki!
Hapsoldum bir odanın içinde.,
Özgürlüğe alışan ruhum,
Azap çekiyor..
Çıkıp özgürce dolaşmak istiyorum. Toprağın kokusunu,
İçime içime çekmek istiyorum.

Daha;
İlkbaharın tadına varamadan,
Bahçemde ki çiçekler dalında soluyor.
Ağaçlarımın yaprakları yeşeremeden ,
Dalından kuruyup düşüyor.
Baharın tadına bile varamadan,
Mutlu olamadığım ömrüm....
Yitip bitiyor...

Dünyayı saran illet!
O kadar çok canlar aldı ki!!
Ne bir adım İleriye,
Ne de bir adım geriye gidemiyorum.
Yine yalnız !
Yine çaresiz!
Yine bir başına kalakalıyorum...
Tükenen umutlarımla,
Biten sabrımla öylece,
Öylece kalakalıyorum....
Veeeeee.......
Elimden hiç bir şey gelmiyor.
Gelmiyor, gelemiyor....