Bir kanlı şubatın öfkeli çırpınışıydı;
Yaşamla aramıza ağıttan duvar ören.
Bahara da el eden bir Akdeniz kışıydı;
Ömrünün baharında canlarını hep veren.
Çığlıklarla uyandı memleket hep sabaha.
Karanlık o gecenin buz tutan ayazında…
Doymadı hiç günlerdir, felaket daha aha.
Çığ düşen bir hayatın can yakan enkazında.
Ölüm başladı artık dikta bir saltanata.
Umut son noktasını koyarken bu hayata.
Karıştı anaların çığlıkları feryada;
Döndü bu kanlı şubat sanki bir kıyamete.
*(MESAM Vizyon/Sy:31/Haziran 2023)
Kayıt Tarihi : 25.6.2023 23:41:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!