Kendi halinde bir hayattan farklı olarak içinde bir başka hayat yaşayan bir şair.
Ne kadar çabaladım senin için,
Sen bana bir gülüşünü esirgerken.
Pes etmedim sığındım sevgime,
Onu bile tükettin bir çırpıda.
Ellerinden tutmak isterken,
Bakamadım senden başkasına,
Tutamadım bir başkasının elini.
Öpemedim gözlerinden doyasıya,
Kalbimde bir tek sen varken.
Doyamadım sende sevdaya,
Korkusuzca uzanırdı göklere,
Bükemezdi kimseler bileğini.
Sisli dağların hakimiydi,
Bizim uzun ince oğlan.
Sevmezdi haksızlığı,
Viraneyim şu sessiz yarınlarıma,
Kimsesiz kalan aydınlıklarıma.
Bir çığlık gibi kopup gelen,
Yalnızlıklarıma tutsağım.
Suskunluğumla aradım bir çok şeyi,
Düşünüyorum bana bakan gözlerini,
Kalbime sıcacık sevgi veren kalbini,
Seni vazgeçilmez kılan o sesini,
Düşünüyorum yüreğime dokunan ellerini.
Düşlere dalmayı düşünüyorum seninle,
Bir ovaydın sen can Elbistan,
Ne bilirdin depremi sen.
Döktün sokağa onca insanı.
Bir ovaydın sen can Elbistan.
Terk ettin halkını soğuğa,
Hasret kokuyor buram buram,
Senden uzak kaldığımdan beridir.
Baktığım her şeye siniyor kokusu,
Senden ve sevginden ayrı kalmanın.
Kalbim dayanamıyor artık bu hasrete,
Görüyor musun kalbimden geçenleri,
Duyuyor musun sana çarpan kalbimi.
Sana derinlerden aşkla bağlı kalbimi,
Hissedebiliyor musun sensizliğini.
Senin ellerinden akıp giden ömrümü,
Unutuldu üzgün ve acılı dünlerim,
Kaldı göremeyeceğim yarınlara.
Sessizlikle süzülüyor benliğimde,
Görmekten korktuğum duygular.
Umutsuzca bakıyorum artık her şeye,
Onca mutluluk arasında acı çekmek,
Kimimizin kaderinin bir parçasıdır.
Yalanların arasında gerçek kalmaktır,
Temiz bir kalple yaşıyor olmak.
Uykuların haram olduğu geceleri,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!