Suat Kırçiçek Şiirleri - Şair Suat Kırçiçek

Sonra, sonra, sonra gene sonra hep sonra…
Buna ben sevda mı derim, sen sonraya bıraktıktan sonra!

Gelsen nolur, ben gittikten sonra
Gitsem nolur, sen geldikten sonra…

SONSUZ HAYAL KIRIKLIĞI!
Çok koştum peşinden,
Kan ter içinde sabah dersaneye geç kalan çocuklar gibi!
Dönüp de bir kez bakmadın bana,
O çocuğu derse almayan öğretmenler gibi!
Sonra yağmur bulutu oldum ağladım,

SONSUZ KADAR!
Nasıl da sevmiştim seni,
Sonsuzun sonsuz katı kadar!
Hatta gene çıkan sonucun da sonsuz katı kadar! ..

Sevgi;

Kara gözlerini yarım aklıma,
İşlemişim, silinmiyor sevdiğim!
Tek heceli ismini hafızama,
Kazımışım, silinmiyor sevdiğim! ...

Gül kokusu her çiçekten öndedir,

Şey... Sen bana tıpın hediyesiydin En şifalı hapların, benim kalbimde eriyeniydin. Yürüttüğün karadan aşk gemileriyle, Fethini gerçekleştirdin aklımın. Tüm cihanda rahmetle anılan, Sanki sen bana Fatih’in hediyesiydin! .. Mecnun’un hediyesiydin, Leyla’mdın çöllerde adını zikrettiğim… Kızgın çöllerin ortasında Zemzemdin serince yüreğimde hissettiğim! Sen bana yüce Rabbimin hediyesiydin; Başımın lacivert takkesi, Anlımın temiz seccadesiydin. Mübarek Ramazan ayının hediyesiydin, Bin aydan hayırlı, o Kadir gecesiydin! İsminin ilk üç harfiyle bilinmezin adı, Son iki harfiyle de ‘elma’nın ikinci hecesiydin. Bazen aşk efsanelerinde bana tarihin; Bazen sihirli kelimelerde, kağıda şairin hediyesiydin. Bir kırık tasta, bembeyaz dupduru Sen bana, kahraman Sütçü İmam’ın hediyesiydin! _StzM_ 19.08.2011/04:24

Gördüğünde durmaya çalışan dünyayı
“Şey” dedi, yutkundu, eğdi başını…
Sorduklarında ismi nedir diye elmayı
“Şey” dedi, yutkundu, eğdi başını…

Gitti mutluluk, umutlar da üzüldü

Öyle bir yar sevdim ki;
Unutturabilene aşk olsun..

Dünya dönmeye başlayalı,
Görmüş müdür ki böylesini? ..
Ne Ferhat'ın dağına benzer verdiği acı,

Aslında güzel değilmiş,
Benim sevdammış güzel olan,
Onu taşıyabilen saf kalbimmiş.

Ne açık kahverengi benini,
Ne o uzun saçlarını..

Erlerin demine selam verelim,
Leyli karanlıkta, gündüz güneşte…
Meyli can olana kelam edelim,
Ağzımızı açıp, her bir geçişte…

Aydınlanır gündüz, geçer semaya

Tuttu yol ortasında bir şiddetli yağmur!
Dil ucundan teklifle,
Lütfedilense bir kırık şemsiye...
Hala anlamadınız mı?
Gülmeyi özlemiş yahu bu seyyah mecnun!
Bir de çılgınca hoyratlaşmışken göz bulutları...