"Artık yaşayamam." diyorsun demek.
Vermemişsin belli ki hicbir tabuta omuz.
Aylarca beklememişsin hastahane koridorlarında.
Beyazlar giydirmemissin sevdiklerine.
Ve dönemeyecek yerde değil gidenlerin.
Ah! dostum.Yandım deme... yanmak başka.
Düşünsene menzile varmak için yoldaş buluyorsun.
Yoldaş seni yolundan ediyor.
Yol mu sapa?
Yoldaş mı yanlış?
Menzil mi uzak?
Bilmiyorsun...
Zaman mefhumunu bir kalıba koysalar,
Giydirseler beden kılıfını.
Dilinden dökülen ilk cümlesi şu olur;
Söyle bana derviş...
Kaç gidiş görmek gerek hiçliği tatmak için?
Zamanın sahibine kaç yok oluşla varırız?
Hangi teslimiyet Ismail 'i anlamaya yeter?
Kaç kuyuya atılsak Züleyha 'yı buluruz?
Daha ne kadar yanarsak Ibrahim oluruz?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!