Suat Bingöl Şiirleri - Şair Suat Bingöl

ve artık sol omuzundan yaralı insanlık
artık kendi iç çelişkilerinde
sadece yırtık bir savaş kaldı sonraya
çünkü artık modernitenin milli kimlik ve kültür söylemi
etnik orjinler miti
lokal söylemlere

otobüs duraklarının gayri meşru çocuğuydu ilk öpüşmemiz.
apartman bacalarının yapay bulutlu bir gecede.
önce ellerim uyanmıştı yüz yıllık uykusundan,
coğrafi keşifleriydi bu duygusal devrimin ilk halkası.
ardından kalbim tüm kanımı boşaltmak için parmak uclarımdan.
sonra gözlerin doldu yüreğime hıçkıramadım.

şehrin tek düzeliğinde ölüler ve diriler,
ölüler dirilmişti, sağır ve dilsiz...
herşey öldü denmişti.
ardın sıra peşinden koşacağım gölgemi arıyordum,
onu öldürmüşlerdi.
ölüler diriliyordu dirileri öldürüyordu,

önce uzandılar kıvrım kıvrım yılan gibi

sonra aktılar, nehirlerde insan seli oldu su

yokuşları tırmandı hepsi genç hepsi çocuk

hangi yönü göstereceğini şaşırmış tabellalar,
her arşınlanma fatihe doğru.
ödü kopuyor ortayaş esnafların
güneyde karı müjdeler grimsi bulutlar.
...
eski bir deyimdir Nuh'un peygamberliği,

kadınca değildi göğüsleri dünyanın,
uzunca köprüler geçiyordu maviliklerden.
en az kargalar kadar tanrıydı martılar,
en az peygamberler kadar erkekçe.

naif bir bahar geçiyordu kızıllığında akşamların,

toprak yollardan geçiyordu bir düğün konvoyu,
tarlada orak çekiyordu işçiler.
iki genç oturuyordu agop'un kahvesinde
o günden sonra herşey değişti...

şehirler arasına minibüs taşıyordu yolcuları,

dik açılarla çizilmişti duvarlara üçgenler,
trigonometrik oranlarla yapılıyordu park alanları.
gecekondulara anket yapıyordu sıska bir çocuk
o günden sonra herşey değişti...

bodrum katlarına yağmur suyu sızar hep.

kavak ağaçları yaprak dökmüştü
çöpler birikiyordu kaldırımlarda
boynunu gizliyordu yakasına, sigara içenler
bir otobüs durdu küçük bir kasabada,
o günden sonra herşey değişti...

körfezde ıraktan, şimdi suriyeden diyorlar
geliyor yağmura karışan
kahverenginin
farkındasın ozonu deldiğinin
ortadoğunun
bir anlayamadın tekbir getirilip tecavüz