Bu gün oturdum masaya
Elimde bir bardak çay,
Yetmedi. Tek bendim ama
Çok kalabalıktı çevresi
Bedenin orda olduğu
İspatlanabilir ama akıl
Ve iceridekiler ordan
İlk firariler olmuştu
Seslendim, yankılandı
Dokundukça daha fazla
İçten ve derinden
Kaniyordu yaralarım
Mahşer yeriydi o gün
Ne kalkabildim yerimden
Ne de ben konuşabildim
O kadar çoğunluğa
Söyledim, duymadılar
Bir kısmım orda kaldı
Götürmek istedim
Zaptettiler karanlığa
Anlatmakla olmadı
Kelimeler çaresiz kaldı
Yaşamakla bestelendi
Şuan yazılan şiir
Kayıt Tarihi : 21.10.2023 00:55:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!