Su ve Rüzgar Şiiri - Ahmet Zekai Yıldız

Sürtük rüzgar! .
Vakit varken,
Geç dalganı denizle.

Sen uyurken,
Düşünceli deniz dumanlarından
Gülümseyerek geleceğim.

Esrik rüzgar! .
Kimsesiz dağlarda
hoyrat tipilerle tozut bakalım.

Beni ararsan,
Apak karlar üzerine yansıyan
Gök mavisi yerdeyim.

Zalim rüzgar! .
Sevdikçe bıçakladığın
Uçarı kalbim
Cam kıran
Toplar kadar suçlu belki.

Yokluğunda,
Gurbetlik olan bu memleket,
Bu utanç abidesi yerde
Ölmeyeceğim.

Zilli rüzgar! .
Köşe bucak kovaladığın
Kara buluttan,
Yağmur olup
Kara toprağa düşünce;
Bütün çanlarını çal kiliselerin.
Bütün ışıklarını yak minarelerin.
Bütün saat kulelerinin
Akrep ve yelkovanlarını at gitsin.

Deli rüzgar! .
Donmuş gözlerin buzu çözülünce;
Avutulamaz özlemlerin
Sabır tanımaz sellerinde,
Yarınsız umutlara
Hayat öpücüğü olan
Yaşama sevinciyle,
Dalında titreyen
Son çınar yaprağı gibi,
Bir dahaki baharı,
Seni bekleyeceğim.

Uyuntu rüzgar! .
Vakit varken
Geç dalganı benimle.

Sen uyurken,
Dağlardan, denizlerden
Yine geleceğim.

Bu defa,
Yeni doğan bebeklerin
Gözyaşlarıyla geleceğim..