Bardaktaki suya dalıyor gözlerim,
Kendi kabında hafif salınımlar yapıyor
Yüregim gibi
Ya da her gün gibi...
Gark oluyorum bir an,
Her gün yüreğimde çalkanan beni görüyorum.
Ben miyim hiç durmayan?
Yoksa bu beynimde tepinen kelimeler mi?
Pencereye bakıyorum.
Neden hiçbir kuş konmuyor pencereme?
Oysa ne çok isterdim bir kuşun pencereme konmasını
Saatin sesi, rüzgarın eli, kapının gıcırtısı...
Ah işte pencereye bir kuş kondu.
Telaşımdan yere düştü bardaktaki su..
Hep böyle değil miyim?
Sakarım biraz ama yüregim kimseyi acıtmaz.
Yerdeki su buharlaşiyor biraz..
Hayallerim gibi ...
Silmiyorum yerdeki suyu
Pencereden essin rüzgar ve kurutsun tüm umutları...
Kuşlarda hiç gelmeyecek biliyorum artık.
Kayıt Tarihi : 8.12.2025 10:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




dilinize sağlık
beğeni ile okudum
Çok teşekkür ettim Hüsamettin Bey. Eksik olmayın. Şiir okuyunca hayata bakışta farklılaşıyor.
TÜM YORUMLAR (2)