çatık kaşlı, koyu renkli bir ses:
-dalından kopmuş karanfil gibi ağlıyorlarsa, bir karınca ölüsüne
süs havuzunun o narin sularına ağır gelir, okyanus tonajlı gemiler…
soluk alınan hava bir memlekette eğer, baskı, işkence ve esaret ise
mahpushane duvarları gibi olmalı, yoksa tükenir-biter o yürekler…
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
havuz taşmadan önceki son damla su:
-siz rahat olun, sanmayın ki karanlık bastı diye onlar uyuyordu.
o çocuklar herkes uyurken, dökülen yaprakları yerine asıyordu,
sararan yaprakları yeşile boyuyordu…,
(siz rahat olun, korkmayın.., su artık uyumuyor…)... Cevat Bey,sizi ve kaleminizi yürekten kutluyorum,yüreğinize sağlık.Umarım siz haklı olarak yazdıklarınızla gururlanacaksınız? Bende inanıyorum o çocuklar uyumuyorlar,geleceğimiz emin ellerde olacak...Tebrikler benden 10 Ant.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta