Su suyorum Şiiri - Aslı Demirel

Bugünlerde
Bilmiş suçlara bilmemezlikle
Neşelerin ertesi
Kocaman susuyorum

Gözünden sevda akan
Sözünden huzur taşan
Özünden insan geçenlere
Su/suyorum

Görünmez sandıkları
Anlaşılmazlarla dolu
İlk kıyım harflerden başladı

Soruyorum
Bembeyaz bulutları avuçlasam
Sırf
Milim milim kayarken elim
Kurşun karası diye parmak uçlarım
Haddi mi aşıp kirletebilir miyim

Evet
Parmak uçlarım kurşun karası
Ya yüreğim hedef alınmamışlıkla kurşun yarası
Belli etti kendini tutmamış bu vicdanların mayası

Oysa
Ben diyene kadar
Sen ekleyip yamacına
Biz dalları çıkaramıyorlar fidanlarına
Akıllarınca güneşleşip
Yıldızları küçümserken dilleri
Yalnızlık ayazında donacak birgün
Güneş de olsa elleri

Hiç hayat görmemiş sayıp
Değişmeye niyetsizliğin
Kazdığı çukur misali
Karanlık derin acılı
Tek hamlede Çekerdim de
En derine
Neyse

Of
Evet ben o bu şu kadar
Çok şey biliyorum
Olsun
Yine de bilgiye
Su/suyorum....

aslı61216