Su Şırıltısı Sesin Şiiri - Servet Tamer

Su şırıltısı
Şıp şıp akar
Yere çarpar
Tane tane dağılır etrafa
Akar yolunu bulur
Su şırıltısı sesin
Akardı içime
Damla damla
Şıp şıp sesin
Dağılırdı içimde
O yolunu bulurdu
Tane taneydi sesin
Şimdi sesin
Su altından gelir gibi
Derinden ve mat
Duyamıyorum şıp şıp sesini
Akmıyor artık içime
Şıp şıp sesin
Eksik buralarda
Yüreğimin saraylarında
Çağıldayan bir şelalenin sularında
Kayboldu yürek çığlıklarım
Şelaleydin akan
Yüksekten
Uçurumdan akan bir şelale
Şelaleden uçan bir yaprak misali
Derine battıkça battım
En derinden en yükseğe
Ellerim uzandı
Suyun dibinden gelmiyor sesim artık sana
Sen çağıldayan bir şelaleydin
Sesine kandım
Şıp şıp sesine
Çağıldayan bir şelalenin sularında
Kayboldu yürek çığlıklarım
Berraktın gökyüzü kadar berrak
Maviydin
Pırıl pırıl maviliğin akardı yüreğime
Turna gibi maviliğine kandım
İntihar mavisiydi sesin
Gökyüzü kadar berrak
Berraklığına kandım
Su gibi berrak sesine
Gökyüzü kadar berrak maviliğine
Şimdi kanmaz bu yürek
Kanılacak bir yürek kalmadı
Ki o yürekten almıştın berraklığını
O yürek topraktı
Toprak kadar sadıktı
Bire on veren bir toprak
Toprak gibi olmak varken
Toprakta sonsuza uyumak dururken…