Şu Şımarık Velede! Şiiri - Mustafa Akkkuş

Bir ders verecek yok mu,
Şu şımarık çocuğa,
Reva mı? Ödül hak mı?
Şu şımarık çocuğa!

Haltları kırkı geçti,
Haddini çoktan aştı,
Dövüldü kim bulaştı,
Şu şımarık çocuğa!

Kimse bi şey demiyor,
Bir kelam edemiyor,
Höt ulan! Diyemiyor,
Şu şımarık çocuğa!

Kınayınca gülüyor,
Daha da yüz buluyor,
Diyen yok, ne oluyor!
Şu şımarık çocuğa!

Onurlu idi ceddin,
Nerede Selahaddin,
O bildirirdi haddin,
Şu şımarık çocuğa!

Ukala ve duygusuz,
Çocuk fena saygısız,
Biri gerek korkusuz,
Şu şımarık velede!

Müfsit, arzı bozuyor,
Her gün daha azıyor,
İnan yer gök kızıyor,
Şu şımarık çocuğa!

Şeytan onu övüyor,
Laf edeni dövüyor,
Arz içinden sövüyor,
Şu şımarık çocuğa!

Sanki ora obası,
İlhak bütün çabası,
Arka çıkar babası,
Şu şımarık çocuğa!

Saymaz kitabullahı,
Bombalar beytullahı,
Kim verdi bu silahı,
Şu şımarık çocuğa!

Bir Osmanlı tokadı,
Keser gücü, takadı,
Tattırın meşakkadı,
Şu şımarık çocuğa!

Tez haddini bildirin,
Ona saç baş yoldurun,
Bir olun da saldırın,
Şu şımarık çocuğa!

Eşkıya gibi veled,
Ödüldür ona mühlet,
Adalet neymiş bellet,
Şu şımarık çocuğa!