Su Sâkisi Yâ r Sabır Şiiri - Yıldıray Co ...

Herşey göründüğü gibi değil.Hiç.

Ç/elimsiz elleriyle,çöktü de boğazıma
K/aldığım her nefeste,kabrimi eşti dünya.

- Çek bir/az dert de otur,söyle masaya.

Bu masadan sen gibi,nice yanmışlar geçti.
Dumansız o yangına,nice kanmışlar geçti.
Boş gördüğün kaseye,nice dudaklar değdi.

- Olmuyor Sâki!
Sabır yetmiyor.
Yetmiyor diyene,sözüm yetmiyor.
Can suyu değil,kan döksem güle,
Kurumuş dalları,aşkı aşı tutmuyor.

Doğru...
Islanmadan uyudum yağmurlu geceleri.
uyandım...
Güneşin gölgesinde soldurdum renklerimi.

Dolmuyor Sâki!
Kâse neden halâ boş?

- Sanırmısın rahmet insan elinden gelir?
Sanırmısın suyu taşıyan arktır?
Çöle vaha bahşeden,çölü var eden Haktır.
Sâki kâse bekçisi,suyun dövdüğü çarktır.

Şimdi düşün ve söyle
Kâsemidir boş olan,ona bakan gözler mi?
Su gökte durulmadan,damla yere düşer mi?

- Düşmez kalkmaz değilim,akrabayım toprakla..
Yağmurlanmış kokusu,çocukluğumla yaşıt.
Halâ direniyorken,dileniyorken halâ
Vur Sâki!
Beni göğüne dağıt!

Yazdım.
Sildim.
Sindim,bilmem kaç satır...
Medet!
Medet!
Yâ/r Sabır

...