Şu kara gök... evet, şu kara gök...
Beni bana fısıldayan, rengarenk bir boğum.
Şu kara gök... evet, şu kara gök...
İçime günah ışıldayan, bir ahenk ve bir tohum.
Şu kara gök... evet, şu kara gök...
Gözlerimde ölü bir renk, ne kadar aziz.
Adam yaşama sevinci içinde
Masaya anahtarlarını koydu
Bakır kâseye çiçekleri koydu
Sütünü yumurtasını koydu
Pencereden gelen ışığı koydu
Bisiklet sesini çıkrık sesini
Devamını Oku
Masaya anahtarlarını koydu
Bakır kâseye çiçekleri koydu
Sütünü yumurtasını koydu
Pencereden gelen ışığı koydu
Bisiklet sesini çıkrık sesini
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta