Su ile gökyüzünün uyumu Şiiri - Erdal Ya ...

Suyun yüzü
Gökyüzünün yüzü
Birbirlerine yansıyorlardı
Bazen rüzgârın nefesi
Suyun çarşaf yüzünü buruşturuyordu
Sonra
İnsan icadı haylaz makine
Suyun
Gökyüzüne
Derin pervane darbesiyle
Yaralar açıyordu
Sonra ardından
Köpük kanayan
Derin yara bırakıyordu
Yara akşam gölgesi gibi
Uzuyor
Uzuyordu
Ardından acı dolu çığlık…
Su çığlığını
Karaya gönderiyor
Karanın
Sessiz cevapsızlığıyla
Karşılaşıyordu…
Sonra su
Aldırmıyordu
Karanın bu pervasızlığına
Makinenin arsızlığına
Vicdansızlığına
Sonra suyun yüzü
İyileşiyordu yeniden
Bir başına kalıyordu
Haylaz makine gidince…
Yüzünde
Zift rengi
Katran kalıyordu
Pet şişeler
Teknelerden arta kalan…
Onları
Karaya havale ediyordu
Sonra su…
Yüzüne kuşlar konuyordu suyun,
Tanrı misafiri…
Petrol atığı
Kuşun teninde
Öylece kalıyordu…
Su çığlığıyla sessiz
Lal…