Su (ı) Şiiri - Selçuk Göldere

içine girince su gibi damla damla
yaşıyoruz bak bütünde bir çoğuz aslında
yüzüne düşünce ben avare kalıp
dalıyoruz bak seninle dipsiz çukura birden
dünkü yağmur bugün göl oluyor bitiyoruz
yarın bir nehir olma olası ile koşuyoruz sana
hesapsız, kara kitapsız, vicdansız ve de arsız

kayboluyor hatta yok olup gürül gürül
arıyoruz onu bir çok kez biz yokuz faslında
göz göze susunca sabahsız uyanıp
dalıyoruz bak seninle dipsiz çukura birden
çünkü mağrur düşüş son olur diliyoruz
bitişsiz bir çizgide olma hevesi ile koşuyoruz sana
meraksız, soru soransız, cevapsız ve de gamsız

yağmur yağınca gökten çişil çisil
bakıyoruz penceresiz içimize neden varız katında
camdan soruyoruz biz düşen bir damla olup
iniyoruz bak seninle dipsiz çukura birden
bil ki çamur senle nice bir ter oluyor kokluyoruz
gecende sana bir eş olma dileği ile koşuyoruz sana
topraksız, mezar kazansız, küreksiz ve de taşsız

kanlar akınca hücrelere yürekten şırıl şırıl
ölüyoruz kayıpsız bil ki biz sonsuzun tahtında
tabutsuz gömülüyoruz ensiz boysuz dipsiz çukura birden
gör ki üstümüze karalar giyinip toprakla yok oluyoruz
duvarında kırmızı bir leke olma hevesi ile koşuyoruz sana
duvaksız, kara bahtsız, yüreksiz ve de kuşaksız

seni görünce özümde uzaktan ışıl ışıl
susuyoruz ansızız göğsümüzden uçsuz bir tren yolunda
hattan düşüyoruz bak seninle dipsiz çukura birden
duy ki düş konmuş kanatlarımızla kuş gibi uçuyoruz
gözünden bir bakış olma niyeti ile koşuyoruz sana
nakışsız, usta nakkaşsız, boyasız ve de cilasız

sg/ yirmiüçmayısikibinyirmi