Şu Güzelim Yeryüzünde

ŞU GÜZELİM YERYÜZÜNDE

Aralık mevsimdi,
Adreslerimiz
Ceplerimizde bozuk paralar gibi çürüyordu
Kentler sokaklar değiştiriyorduk
Kanat seslerinden camları
Duvarları afişlerden
Tarihsiz banker senetlerinden
Gölgelerden kapılar
Küpeşteler eksik tartılardan,
Oysa biz kanımızı tazeliyorduk
Petrol tankerlerinden saat başlarında
Her yeni kandan çocuklarımız doğuyordu
Şafak yüzlü çocuklar
Birden kalbmizde ateşler ocaklanıyor
Bütün çiçeklerin inceliğine dair.

Geceleri ve karanlıkları
Birer ceviz gibi kırıp dizlerimizde
Günleri yaklaştırıyoruz birbirine
Kent pazarların ucuz damarlarına çarpıyoruz
Bağışlasak da şundan kurtulsak diyorum
Samatya’dan bir kadına
Gözleri çukur iç yarasından uykusuz
Üstelik bizi neştersiz açabilirler
Denizde saklaya bilirler boynumuzu
Ama kemiklerimiz yüreksiz nasıl çürüyebilir?
Bütün bunları
Saklıyoruz Pazar çaylarına
Soğuklar başlamadan
Duvarlarına dokunuyoruz
Kimyon köklerine
Eski kışlardan artan
Ardiyelerdeki kömür seslerine
Bu mevsimi de çocuklar
Bileklerimizde geçirdiler
Şu güzelim yeryüzünde
Ceplerimizde ısırgan otları gibi silahlar.

Aralık mevsimdi
Adreslerimiz
Ceplerimizde bozuk paralar gibi çürüyordu
Ocak kararlarından beri
Hayatı yeniden günlük yaşamaya başladık
Güneş yine günlük dolandı
Darphaneler günlük baskıya geçtiler
Para her gün
Bankalar açılmadan delirdi
Kanımızın duvarlarını ıslatarak
Ve serbest bölgeleri
Hanedan ceplerinde dolaşarak
Ceplerimizde ısırgan otları gibi silahlar.

Adreslerimiz
Bozuk paralar gibi ceplerimizde çürüyordu
Trenler bizi tarifesiz seferlerinde
Dağlara eşkiyalar gibi taşırken
Su yollarına bakardık
Gürültüsüz yağan yağmurlarda yılan izlerine
Ceplerimizde ısırgan otları gibi silahlar

Mehmet Zeki Gezici