Şu günlerimde var bir hainlik

Şu Günlerimde var bir hainlik
Çekemiyorlar beni
Demini almış satırlarımdan dökülen her nokta, virgül ve ünlemle hatırlatıyor seni
Ve aynı zamanda da sensizlikle suçluyorlar
Güzelliklerini yaşattığım zamanlar iyiydik aslında
Sen vardın, saatler vardı, kalem ve kağıt
Dimağımda bereket ve sessiz geçen geceye birer hareket
Şimdi ise o raks eden harfler yerine solgun ve bitap cümleler
Soluklanmak istediler belki
Harfler de yorulur
Yazılmak istenip de yazılamayan
Belki de yazılmak istenmeyip zorlanan
Tereddütlerimle yaşıyorum
Düşün!
Bir gecenin ardında bıraktığın onca sebep
Ve onca gözyaşının ardındaki bir tatlı gülüş
Senden kopan parçalarla bir bütün oluşturmaya çalışana bir bak
Elbet başaracağım
Belki bir şiirde rastlayacaksın o içindeki benliğe
Belki de yüzümdeki bir gülüşte
Aslı var eden hep küçük parçalar değil midir?
Senden, benden veya hepimizden
Sebepsizce çalınan ve israf edilen onca zaman
Anlamıyorum
Nedendir senden bana kalan
Ve hangi sebeptir seni benden almayan
Dedim ya
Şu günlerimde var bir hainlik
Sensizce çağırıp
Elime kalemi kağıdı aldırıp
Tek bir satır yazdırmadan terk eden
Beni bembeyaz sokağında başıboş bırakan kelimelerim
En güvendiğim
Ve en sevdiğim