Su gibj Şiiri - Zeynep Karacaa

kendinden sıkılan su
bıraktı gölünü bir gece
gizlice
anlatılanları duymak yerine
görmeliyim diyordu
bir yere bırakmak istiyordu
mavisini
unutmak kısa süreliğine
ıslaklığını bulaştırdı
otlara, bahçedeki hanımeline
önce serseri oldu dolaştı
sonra
bulutlarla sırdaş oldu
bir gözün karasında yaş oldu
yanan bir eli ferahlattı
kuruyan dudakları açtı

kendinden sıkılan su
döndü dolaştı
gölünü okyanus yaptı .z