Şu dünyanın altı üstünden çoktur

İster beş yüz yaşa, ister bin yaşa..
Ölüm gelir bir gün kaçışı yoktur.
Çoğu dönüşse de toprağa, taşa...
Şu dünyanın altı üstünden çoktur.

Mutlu mu, hazin mi bilinmez sonlar!
Bahar olur belki ayazlar, don'lar!
Git gide sararır renkte ki tonlar...
Şu dünyanın altı üstünden çoktur.

Boynuna tonlarca altınlar taksan...
Sonu boş buranın çağlayıp aksan.
Katmanları açıp içine baksan...
Şu dünyanın altı üstünden çoktur.

Sevdi mi bilinmez vardığı yeri,
Bir çok canlı gitti Ademden beri,
Gidene izin yok gelinmez geri...
Şu dünyanın altı üstünden çoktur.

Silinmiş imgeler, işaret, imler...
Saysan sayılmaz ki kimler var, kimler.
Hiç bir ses vermiyor giden kavimler...
Şu dünyanın altı üstünden çoktur.

Güneş her gün doğup aşıyor ama,
Her yer dolup dolup taşıyor ama,
Yedi milyar insan yaşıyor ama...
Şu dünyanın altı üstünden çoktur.

Dağ ve deniz koşup yürüse bile,
Toprak üstlerini bürüse bile,
Çoğunun kemiği çürüse bile...
Şu dünyanın altı üstünden çoktur.

İnsan dalga gibi gelir, çekilir,
Günü gelen bider olur ekilir,
Kim sevinir, kimin başı kekilir...
Şu dünyanın altı üstünden çoktur.

Ahirete gitti dedemle nenem!
Ölümü düşündüm kayboldu ene'm!
Oranın bir yılı benim bin senem...
Şu dünyanın altı üstünden çoktur.

Senin takdirine boynumu eğdim...
Mal, mülk değil MEVLAM rızanı yeğdim.
Tüm zerrelerimle toprağa değdim.
Şu dünyanın altı üstünden çoktur.

Sakın inanmayın yalan diyene...
Hesabı sorulur haram yiyene.
İnanmayan sorsun kefen giyene...
Şu dünyanın altı üstünden çoktur.

Cumali yaşarsın çorakta, borda!
İbretler olmalı söylenen şor'da!
Cehennemde orda, Cennette orda...
Şu dünyanın altı üstünden çoktur.